Kad god čujem ovo jadno ali dobro plaćeno EU služinče, setim se srpskog pukovnika bez noge koji izađe iz voza na ljubljanskoj stanici novembra 1918 i na molbu predstavnika gradske opštine okupi četu zarobljenika - povratnika, naoruža ih u napuštenim KundK kasarnama i policijskim stanicama, i naredi zaposedanje položaja oko grada i dalje, ka Soči. I tada, kroz italijanske trupe koje su već pošle ka Ljubljani sa raspalog fronta na Soči proširi se vest: srpska vojska je u Ljubljani! I stadoše Italijani pred ratnim saveznikom i Pobednikom kome se divio celi slobodoljubivi svet, za podvig i žrtvu, za odvažnost i viteštvo!
A sada, u osvit predstojeće rekonstrukcije raspodele moći i uticaja, moraćemo da razmislimo o pravednim korekcijama istorijskih grešaka i zabluda, pa da negde možda podržimo Italijane po pitanju Istre, Kopra, Portoroža, Dalmacije... I onda ćemo zaista morati da pravedno procenimo sva pljuckanja po Srbiji, pa i Majino lupetanje o "nezavisnoj državi" Kosovo, tako nam Bog pomogao!